Gekwetstheid
Gekwetstheid is universeel. Iedereen op aarde is wel eens gekwetst. Soms gebeurt dit opzettelijk, openlijk of bewust, maar het kan net zo goed onbewust gebeuren door mensen die van ons houden en het beste met ons voorhebben. En hoewel het universeel is, is het ook persoonlijk. Als mijn hart gebroken is, dan is het mijn gebroken hart. Een gekwetstheid kan zoveel pijn doen dat het een litteken is geworden, dit kan op zowel fysiek, emotioneel als mentaal niveau.
Zodra deze gekwetstheid onze ontwikkeling in de weg staat en een ‘eigen leven’ gaat leiden, dan kunnen we het zien als een verwonding.
De verwondingen die we oplopen kunnen vervolgens onze waarneming verstoren. Ze beïnvloeden ons denken, ons handelen en ons voelen. Ze zorgen er echter ook voor dat we het contact langzaam verliezen met ons diepste zelf.
Een onschuldig grapje als: “Als jij voor mij zingt dan mag je wel stoppen”, kan er voor zorgen dat een kind daadwerkelijk stopt met zingen. Geleidelijk verandert het ‘niet zingen’ in de overtuiging ‘Ik kan mijn stem beter niet laten horen’. Het niet laten horen van je stem of mening, heeft vervolgens weer impact op je zelfvertrouwen. Vaak zeggen mensen dan: “Ik ben het niet waard om….”
De gekwetstheid is dan een wond geworden en vervolgens een probleem of trauma, zoals we dat ook wel noemen.
In je dagelijks leven zal je dan ook elke keer situaties tegenkomen waarin dit voor jouw gevoel bevestigd wordt. Het is een vicieuze en destructieve cirkel geworden. Men zegt dan vaak: “Ik ben door schade en schande wijs geworden”.
In werkelijkheid heeft het je levensenergie ontnomen en is het een excuus geworden om die aspecten van het leven waar je moeite mee hebt te vermijden.
Iedere wond is ook een mogelijkheid tot groei. Ze bieden ons de kans om die aspecten van onszelf te transformeren waar we moeite mee hebben. Dit verschil wordt gemaakt door onze kijk op de gebeurtenis.
Kan jij het cadeau van jouw gekwetstheid zien?
Ik wens je veel inzichten,


Voodoo poppetje
Het is dinsdagochtend. Ik zit in mijn praktijk tegenover Liam. Hij is hier vandaag voor een reading van één uur. We hebben een korte ademhalingsoefening gedaan om allebei te landen in ons lichaam en daarna heb ik contact gemaakt met de Akasha kronieken.
Boos op de Akasha kronieken
“Ben jij wel eens boos op de kronieken?”
Eén van de deelnemers van mijn verdiepingsgroep stelde mij deze vraag. Mijn antwoord?
“Ja zeker! Ik zou ze regelmatig met liefde achter het behang plakken. En denk daar in je hoofd nog maar een vloek en een zucht bij. Want ook al ben ik al jaren en jaren onderweg, ik raak nog steeds gefrustreerd. De informatie die ik ontvang is niet altijd de informatie die ik wil krijgen.”
Beelden achter de beelden
TW: ophanging
“Het eerste beeld dat ik zie is dat je met een strop om je nek klaar staat op zo’n houten platform. Ze gaan je ophangen. ‘Heks! Heks! Heks!’, hoor ik op de achtergrond.”
Tanja knikt. “Ja, dat ken ik. Dat beeld was ik zelf ook tegengekomen toen ik de eerste keer de kronieken opende.”
Chris, haar medecursist gaat door: “Dat beeld blijft komen. Ik kan je er nog meer over vertellen. Ik zie ook waar ze je van beschuldigen.”
Herinnering uit India
Ik zit op de stenen vloer in de Sri Aurobindo Ashram. Mijn benen gebogen in een kleermakers zit, mijn handen losjes op mijn knieën en mijn ogen gesloten.
Mijn dagen in India zijn hectisch. Ik werk acht uur per dag voor de stichting die ik run en ben ook nog vijf uur per dag…