Waar kies jij voor? 

Meer dan een jaar lag ik soms uren kermend van de pijn op de grond. 
Niet in staat op te staan, te zitten of te bewegen. 
Zelfs ademen deed pijn.  

Soms was ik alleen.  
Mijn telefoon zichtbaar in beeld maar te ver bij me vandaan om iemand te bellen. 

Als het donker is hoef je alleen maar het licht aan te doen. 

We doen vaak het tegenover gestelde. 
We zakken steeds dieper in het donker.  
Halen onszelf naar beneden, vervloeken ons lichaam dat ons in de steek laat.  
Spartelen uit onmacht, zoeken naar antwoorden op plekken waar we ze niet zullen vinden.  

In die tijd leerde ik te doorzien welke gedachten en overtuigingen kramp creëerde en de pijn erger maakte. Vervolgens leerde ik dat alles wat licht was, ruimte en rust gaf. Ook in mijn lijf.  

Daar op de kille koude vloer, besefte ik tot in mijn diepste kern:  

Ik heb een keus.